Το προφίλ του Έλληνα φοροφυγά by Ernst & Young

«Αλέξη, το διάβασες αυτό;» μου είπε η γυναίκα μου, διακόπτοντας με, όπως πάντα, από κάποια δουλειά. «Αυτοαπασχολούμενος γιατρός, κάτοικος της Νότιας Ελλάδας σε μη αστική περιοχή, παντρεμένος με παιδιά είναι το μοντέλο του φορολογούμενου που παίρνει το «χρυσό μετάλλιο» στη φοροδιαφυγή».

«Έλα, ρε» της απάντησα,«Σοβαρά; Με ερωμένη η χωρίς ερωμένη;»

-Εσύ, παιδί μου, δεν θα σοβαρευτείς ποτέ. Αυτό που σου λέω, είναι αποτέλεσμα μιας έρευνας του μεγάλου ελεγκτικού οίκου, της Ernst & Young. Για το θέμα της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα. Ορίστε διάβασε εδώ να ξεστραβωθείς.

Έριξα μια γρήγορη ματιά. Εκστασιασμένος πρέπει να ήτανε ο συντάκτης του από το θέμα της φοροδιαφυγής.

Η μελέτη, που ήταν κύριο θέμα και σε άλλα sites, δεν ήταν -όπως στην αρχή νόμιζα- καμία δουλειά της αρπαχτής.

Ήταν μια ακτινογραφία της φορολογικής συμπεριφοράς των Ελλήνων. Με ποσοστά αναγωγής της απώλειας των φόρων επί τού ΑΕΠ ανά περιοχή, ανά κλαδική δραστηριότητα και ανά κατηγορία προέλευσης της πηγής των εισοδημάτων.

Κάθε σωστή συμπεριφορική μελέτη πρέπει να περιλαμβάνει την αξιολόγηση με κριτήρια όπως το επάγγελμα, ο τόπος κατοικίας, η οικογενειακή κατάσταση και άλλες παραμέτρους, που οι αναλυτές -των σοβαρών οίκων- λαμβάνουν πάντα υπόψη.

Όλα αυτά τα κριτήρια είχαν ληφθεί υπόψη, και είχαν σταθμιστεί με τους ανάλογους δείκτες βαρύτητας.

Είναι, λοιπόν, δυνατόν μια τέτοια μελέτη, να μην είναι σοβαρή;

Και γίνεται πιο πειστική ως προς τα συμπεράσματά της, όταν αυτή παρουσιάζεται σε ημερίδα με θέμα την πάταξη της φοροδιαφυγής.

Μη σας παρασύρει ο αριστερός λαϊκισμός και δεν διαβάσετε τα ευρήματα μιας τέτοιας μελέτης, επειδή την ημερίδα διοργάνωσε ο ΣΕΒ και μια πρωτοβουλία με το όνομα διαΝΕΟσις.

Ο ΣΕΒ ενδιαφέρεται για την πάταξη της φοροδιαφυγής.

Στις τάξεις του δεν υπάρχουν πιά οι παλιοί φοροφυγάδες των βιομηχανικών σκελετών του παρελθόντος.

Κακήν-κακώς εκδιώχθηκαν οι πατριάρχες της μεταπολεμικής βιομηχανίας που άρπαξαν τα χρήματα από το Δόγμα Τρούμαν.

Καθάρισαν από τα επιχειρηματικά οχήματα που έμπαιναν -την δεκαετία του ’90- το ένα πίσω από το άλλο μέσα στη Σοφοκλέους. Τους παρέδωσαν στα καθαρτήρια του άρθρου 99.

Διώξανε τέλος και όλα τα αρπακτικά των κοινοτικών προγραμμάτων με τις μαϊμού επενδύσεις. Τα στείλανε στην Βουλγαρία και στα Σκόπια.

Γι’ αυτό, άλλωστε, και στήριξε την πρωτοβουλία για την πάταξη της φοροδιαφυγής.

Μετά τους πρωταθλητές γιατρούς -σύμφωνα με το προφίλ του φοροφυγά που σκιαγραφήθηκε από την σοβαρή ελεγκτική εταιρεία Ernst & Young-, ακολουθούσαν στη σχετική βαθμολογία οι έμποροι, οι βιοτέχνες, οι ηλεκτρολόγοι , οι υδραυλικοί και οι ταβερνιάρηδες.

Η αφρόκρεμα της φοροδιαφυγής δηλαδή.

Οι καταθέτες της λίστας Lagarde, οι εκδότες που κουβαλάνε σε σακούλες εκατομμύρια, οι πτωχευμένοι επιχειρηματίες με τις offshore, οι μεσάζοντες όπλων, οι εργολάβοι των εθνικών δρόμων, οι λαθρέμποροι πετρελαίου, οι έμποροι ναρκωτικών και ένα σωρό άλλα παράσιτα, κανένας μα κανένας από αυτούς δεν ήταν μέσα στη λίστα.

Δικαιολογημένα, βέβαια, γιατί όλοι αυτοί, σαν φυσικά πρόσωπα, δεν υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις.

Υποβάλλουν ισολογισμούς, εάν υποβάλλουν, οι εταιρείες τους.

Και μην νομίσετε ότι είναι ανεξέλεγκτες. Τα οικονομικά τους στοιχεία υποβάλλονται σε εξονυχιστικό έλεγχο από μεγάλες ξένες ελεγκτικές εταιρείες. Σαν την Ernst & Young.

Και κάνετε λάθος, εάν πιστεύετε ότι τα σκοτεινά σημεία ή οι ύποπτες κινήσεις, δεν σημειώνονται στην περίληψη που υπογράφουν αυτές οι ελεγκτικές εταιρείες.

Στα πολύ ψιλά γράμματα αναφέρονται σαν «λογιστικές αταξίες», «ανορθόδοξες εγγραφές», η «ταμειακές αποκλίσεις».

Χρειάζεται λεξικό ο περίεργος που θα κάτσει κάτω να αναλύσει ένα τέτοιο ισολογισμό.

Πώς να καταλάβει χωρίς επεξήγηση των σχετικών όρων, τι εννοούν τα στελέχη, που υπογράφουν αυτές τις λογιστικές καταστάσεις;

Λεξικό με γραβάτα όμως. Και είναι μια ευκαιρία για συνταξιούχους δημοσιογράφους, που καταπιάνονται στα ύστερα τους με την λεξικολογία, να συντάξουν και ένα λεξικό για να καταλαβαίνουμε και αυτούς που φοράνε γραβάτα.

Γιατί, όλοι αυτοί που μαζεύονται στους ψηλούς ορόφους των γυάλινων κτηρίων και συσκέπτονται για την εμφάνιση των εταιρικών αποτελεσμάτων, φοράνε γραβάτα.

Δεν είναι σαν αυτούς, τους λέτσους της αριστεράς, που κοροϊδεύουν τον λαό.

  

Οι ελεγκτικές εταιρείες λοιπόν, αυτές που συμφωνούν τους ισολογισμούς τραπεζών, αυτοκινητοβιομηχανιών ή ενεργειακών εταιρειών, έχουν βέβαια και αυτές το δικό τους προφίλ.

Το έχτισαν με κόπο στο διεθνές χρηματοπιστωτικό στερέωμα.

Και η Ernst & Young, που δημοσίευσε την μελέτη για το προφίλ του Έλληνα φοροφυγά, δεν είναι μια τυχαία εταιρεία. Είναι η μία από τις Big4 ελεγκτικές εταιρείες που ξεσκόνιζαν τα βιβλία της Lehman Brothers.

Αλλά από το πολύ ξεσκόνισμα, η σκόνη έπεσε σε όλο το υπόλοιπο τραπεζικό σύστημα με τα γνωστά από το 2008 αποτελέσματα.

Τα 20 δισ. δολάρια κανόνι της Lehman Brothers είναι, σίγουρα, ψίχουλα μπροστά στα 50 Ευρώ απόδειξη που δεν κόβει ένας φαναρτζής.

Η Arthur Andersen -που έχει κλείσει σήμερα γιατί στην Αμερική δεν αστειεύονται- ήταν η επίσημη ελεγκτική εταιρεία της Enron.

Δεν είχε προσέξει ότι η εταιρεία, για να κρατήσει τις μετοχές της ψηλά, είχε εγγράψει εικονικά κέρδη 1,2 δισ. δολλάρια.

Η Grant Thornton και η Deloitte and Touche, είχαν υπό τον έλεγχό τους την Parmalat. Ναι, αυτή την γαλακτοβιομηχανία που κόντεψε να ρίξει έξω ολόκληρη Ιταλία.

Είναι, λοιπόν, πολύ αξιόπιστες οι ελεγκτικές εταιρείες και πολύ καλά κάνουν οι φιλελεύθεροι πατριώτες που τις εμπιστεύονται και στην ανάδειξη των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων.

Όπως αυτό της φοροδιαφυγής.

Δεν έχει σημασία ότι στην προβολή του μείζονος προβλήματος της φοροδιαφυγής πρωτοπόρος ήταν η ιδιωτική τηλεόραση.

Άκουγε όμως τότε κανείς τον Καψή και τον Πρετεντέρη, όταν μας βομβάρδιζαν με εικόνες από κρυφές κάμερες σε ιατρεία και ταβέρνες;

Όχι, βέβαια. Γι΄ αυτό ήρθαν τα μνημόνια. Μπας και βάλουμε μυαλό.

Μα κι αν δεν βάλαμε μυαλό, ο ΣΕΒ και η Ernst & Young μας λέει, ότι ήρθε η ώρα να βάλουμε.

Και αν θέλουμε σαν κράτος να βελτιώσουμε τα οικονομικά, ο κόσμος πρέπει να στρέψει τα πυρά του στον καστανά, τον υδραυλικό, τον μηχανικό ή τον γιατρό.

Όχι στην τράπεζα που φόρτωσε 5 δισ. μετοχοδάνεια σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου.

Όχι στην ιδιωτική ηλεκτρική εταιρεία που φέσωσε το Δημόσιο με 240 εκατομμύρια Ευρώ.

Όχι στην μεγάλη αλυσίδα των supermarket με το 1,2 δισ. φέσι σε τράπεζες και τα 740 εκατομμύρια σε fund μετόχων στο εξωτερικό.

Μπορεί πολύ σωστά ο ευφυής πολιτικός σχολιαστής του Βήμα FM, Θεόδωρος Πάγκαλος, να είπε ότι όλοι μαζί τα τρώγαμε, αλλά δεν σημαίνει ότι όλοι μαζί φοροδιαφεύγαμε.

Φοροδιαφεύγει ο ηλεκτρολόγος, ο ταβερνιάρης, ο γιατρός.

Και είναι τόσο ακριβές το προφίλ του γιατρού που φοροδιαφεύγει, αφού η μελέτη προσδιορίζει όχι μόνο που κατοικοεδρεύει, αλλά και πόσα παιδιά έχει.

Το μόνο που δεν μας ανέφερε η Ernst & Young, στο προφίλ του πρωταθλητή φοροφυγά γιατρού που μένει στην Νότια Ελλάδα, έχει αυτοκίνητο και εξοχικό, είναι παντρεμένος και έχει παιδιά, είναι αν τα παιδιά είναι δικά του ή ξένα.

Και αν είναι ξένα, ας μας απαντήσει η Ernst & Young και ο ΣΕΒ:

«Ποιος γ@μάει την γυναίκα του γιατρού;».

Γ.Κ.

ΥΓ. Πριν από κάποια χρόνια, τότε που στα πράγματα ήταν το παλιό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ, είχαν δημοσιευθεί ανάλογα συμπεράσματα για την εταιρική διαφθορά. Συντονιστής ενός στρογγυλού τραπεζιού ήταν γνωστός πατερούλης της Οικονομικής Δημοσιογραφίας. Μαζί του κάθονταν κάποιος Χριστοφοράκος, ένας υπόδικος τραπεζίτης, ένας πτωχευμένος σήμερα επιχειρηματίας και ένας Διευθύνων Σύμβουλος Οργανισμού με αδιευκρίνιστο μέχρι σήμερα ρόλο σε σκοτεινή υπόθεση. Και οι τέσσερις μιλούσαν για τον ηθικό κίνδυνο από την έλλειψη εταιρικών κανόνων κατά της διαφθοράς. Και κανείς από τους τέσσερις αυτούς, και ο δημοσιογράφος πέντε, δεν είναι -σαν επαγγελματική κατηγορία- μέσα στην λίστα της Ernst & Young.

(Αγαπητέ φίλε, εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία της Ελλάδας -χωρίς να έχει αποδοθεί Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας και με την κοινωνία να έχει διαλυθεί-, η φοροδιαφυγή είναι μονόδρομος. Αν δεν έχεις χρήματα και πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στο να πληρώσεις τον ΦΠΑ ή να φας και να ταΐσεις την οικογένειά σου, μάλλον θα επιλέξεις να φας. Ούτως ή άλλως -και αυτό το ξέρουμε όλοι-, η φορολογία έχει αξία και νόημα όταν τα χρήματα επιστρέφουν στον φορολογούμενο ως Υγεία, Παιδεία, υποδομές κλπ. Αυτό δεν συμβαίνει στην Ελλάδα που οι πολίτες την εγκαταλείπουν για να επιβιώσουν και το σύστημα Υγείας είναι διαλυμένο. Η Ελλάδα καταρρέει μέσα σε μια Ευρώπη που καταρρέει. Αν δεν αποδοθεί Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία, η Ελλάδα θα ζήσει ακόμα πιο παρακμιακές ημέρες, αφού η απουσία Δικαιοσύνης οδηγεί σε εμφύλιο. Να είστε καλά.)

Πηγή: pitsirikos